نوشته شده توسط: مرتضی صلاح
و فصل زرد ترانه
سکوت زیبای بهاره
شده صدای پای عاشقانه
در این سرای خرابه
دل و نگاه بی ریایت
طنین صبح امید است
چرا نگفتی از فراغت
دلم روانه شود تا به غربت
خداحافظ امید زندگانی
خداحافظ سکوت خزانه
خداحافظ ای آنکه بی تو
دلم روا شود به صدها بهانه